Andrzejki to ludowa tradycja obchodzona nie tylko w Polsce, ale także w Niemczech, Szwajcarii, Rumunii, Białorusi, Litwie, Ukrainie i na Węgrzech. Pierwsze wzmianki o andrzejkach zanotowano w Polsce w XVI wieku.

 

Andrzejki – czas zabawy i wróżenia. W ten magiczny wieczór dziewczęta i chłopcy usiłują się dowiedzieć u czyjego boku spędzą życie.

 

Dawniej w andrzejki, czyli w Wigilię św. Andrzeja wróżyły sobie wyłącznie dziewczęta. Prosiły św. Andrzeja o odsłonięcie przyszłości. Chciały dowiedzieć się, kiedy wyjdą za mąż, poznać imię i charakter przyszłego małżonka.

 

Kawalerowie mieli swoje święto 24 listopada. Z zapytaniami o imię przeznaczonej im niewiasty udawali się do św. Katarzyny (opiekunki śmiałków pragnących się ożenić).

 

Dziś chłopcy zrezygnowali z obchodzenia katarzynek. Wspólnie z dziewczynami bawią się 29 listopada.

Związek św. Andrzeja z wróżbami jest niejasny. Wiadomo, iż był on uczniem Jana Chrzciciela, a później Chrystusa. W dniu św. Andrzeja kończy się rok obrzędowy w kościele. Rozpoczyna się adwent.

 

Zwyczaj wróżenia prawdopodobnie pochodzi ze starożytności. Greckie słowo „aner”, „andros” oznacza męża, mężczyznę, natomiast „Andreas” to inaczej Andrzej. Przypuszcza się, że ze względu na podobieństwo tych wyrazów, uznano Andrzeja za patrona niewiastom na wydaniu.

 

W dzień, św. Andrzeja panny modliły się, a nawet umartwiały, prosząc patrona o dobrego i mądrego męża.

 

Dawniej uważano, że przepowiadanie przyszłości musi się odbywać w warunkach niezwykłych. Przełom jesieni i zimy to czas, gdy na ziemię przybywały duchy. One to  dawały ludziom różne znaki. Właściwie interpretowane pozwalały odkryć tajemnice przyszłości. Dlatego zwyczaj jendrzejkowego „czarowania” był tak ważny. A wróżby były różne.

W tym roku w naszej szkole niniejsze święto obchodziliśmy 24 listopada. W związku z tradycją uczniowie wzięli udział w zabawie andrzejkowej, za którą odpowiedzialni byli organizatorzy: s. Dorota Chudzikowska; Ewelina Turkowicz; Katarzyna Zymon; Magdalena Zapał-Sobol; Renata Kaczmarek i Jacek Myćka.

 

Celem spotkania było zapoznanie uczniów ze zwyczajami i tradycjami andrzejkowymi oraz kształtowanie umiejętności wyrażania uczuć i przeżywania radości ze wspólnej zabawy z rówieśnikami.

 

Impreza od dłuższego czasu niezwykle oczekiwana przez uczniów spragnionych zabawy i tańca rozpoczęła się punktualnie o godzinie 13:00.

 

Prowadząca pani Katarzyna Zymon powitała serdecznie wszystkich zebranych uczniów i ich wychowawców wierszem związanym z tradycją andrzejkową.

Następnie uczniowie biorący udział w zabawie przystąpili do pierwszej wróżby, jaką było lanie wosku przez klucz.

Po wróżbie z laniem wosku uczniowie bawili się w rytm muzyki tańcząc i tym samym śpiewając swoje ulubione piosenki, które tradycyjnie grał nasz nieoceniony pan Jacek Myćka. Wszyscy uczniowie i wychowankowie bawili się doskonale i ciągle domagali się kolejnych wróżb i dalszej zabawy.

W związku, z czym tajemnicza atmosfera wróżb trwała nadal i tym samym poprzez różnorodność zabaw i oprawę muzyczną dowiedzieliśmy się, co czeka uczniów, wychowanków i nauczycieli w niedalekiej przyszłości.

Wszystkim dopisywał doskonały nastrój podczas wieczoru wróżb andrzejkowych, aż żal było kończyć zabawę, jednakże już za rok również spotkamy się na niniejszej imprezie i po raz kolejny będziemy wróżyć, dowiemy się co czeka nas w dalszym życiu i wspólnie będziemy tańczyć w rytm muzyki.