Odkąd pamięta zawsze stała
na toaletce obok lustra
w białych baletkach wychylona
w powietrzu uniesiona nóżka.
Nudziła się wśród bibelotów
kurz wyłapując w suknię złotą
i tylko z dołu perski dywan
czasem jej puszczał perskie oko.

Laleczka z saskiej porcelany
twarz miała bladą jak pergamin
nie miała taty ani mamy
i nie tęskniła ani, ani.

Aż dnia pewnego na komodzie
prześliczny książę nagle stanął
kapelusz miał w zastygłej dłoni
i piękny uśmiech z porcelany.
A w niej zabiło małe serce
co nie jest taką prostą sprawą
i śniła, że dla niego tańczy,
a on ukradkiem bije brawo.

Laleczka z saskiej porcelany
twarz miała bladą jak pergamin
nie miała taty ani mamy
i nie tęskniła ani, ani.

Jej siostrą była dumna waza
A bratem zabytkowy lichtarz
Laleczka z saskiej porcelany
Maleńka śliczna pozytywka.

Lecz jakże kruche bywa szczęście
w nietrwałym świecie z porcelany
Złośliwy wiatr zatrzasnął okno
i książę rozbił się „na amen”.

I znowu stoi obok lustra
Na toaletce całkiem sama
I tylko jedna mała kropla
Spłynęła w dół po porcelanie.

Laleczka z saskiej porcelany
twarz miała bladą jak pergamin
na zawsze odszedł ukochany,
a ona wciąż tęskniła za nim.

Siedem dni ma tydzień.
Który to święty dzień?

Poniedziałek jest okay (czyt. okej).
Wrotek ani trochę mniej
i środek środy to dobry czas, żeby modlić się.
Czwartek wcale nie jest zły
piątkowy wieczór czy sobota rano śpiewamy Ci.

Alleluja, Alleluja - nie tylko w niedzielę,
nie tylko w kościele.
Każdego dnia, każdego dnia.
Zawsze i wszędzie chcemy cię wielbić Panie nasz.

Wierni - bądźmy wierni.
Dzielni - nie niedzielni.

Poniedziałek jest okay (czyt. okej).
Wrotek ani trochę mniej
i środek środy to dobry czas, żeby modlić się.
Czwartek wcale nie jest zły
piątkowy wieczór czy sobota rano śpiewamy Ci.

Alleluja, Alleluja - nie tylko w niedzielę,
nie tylko w kościele.
Każdego dnia, każdego dnia.
Zawsze i wszędzie chcemy cię wielbić.

Alleluja, Alleluja - nie tylko w niedzielę,
nie tylko w kościele.
Każdego dnia, każdego dnia.
Zawsze i wszędzie chcemy cię wielbić Panie nasz.